کتاب ماه نیکو - چه کسی پنیر مرا جا به جا کرد - روز پنجم

این هم قسمت بعدی کتاب خوب و خواندنی چه کسی پنیر مرا جا به جا کرد

خلاصه داستان :

چون پنبر برای آدم کوچولوها خیلی اهمیت داشت، وقت زیادی را صرف کردند تا تصمیم بگیرند چه کار کنند و تنها کاری که به ذهنشون می رسید ایت بود که در اطراف ایستگاه پنیر "پ" پرسه بزنند تا باور کنند که واقعا پنیری وجود ندارد. آنها کاملا میخکوب شده بودند درحالی که اسنیف و اسکری همان ابتدا به سرعت به راه افتاده بودند. آنها به خاطر این بی عدالتی داد و فریاد می کردند. هو کم کم افسرده شد و فکر می کرد اگر فردا هم پنیر نباشد چه کار باید بکند ؟ او آینده اش را براساس آن پنیر برنامه ریزی کرده بود. آدم کوجولوها باور نمی کردند که پنیری وجود ندارد. با خود می گفتند چطور ممکن است همچین اتفاقی بیفتد، کسی به ما هشدار نداده بود ! هم و هو آن شب گرسنه و ناامید به خانه برگشتند. هو قبل از ترک ایستگاه پنیر "پ" روی دیوار نوشت :

هر چه پنیر بیشتر برایت اهمیت داشته باشد، بیشتر می خواهی آن را نگه داری و به آن بچسبی.

تفکر در داستان :

وقتی تغییری رخ می دهد برخی از ما یا باور نمی کنیم که تغییری رخ داده و یا دنبال مقصر می گردیم. تعداد کمی از افراد وقتی تغییری رخ می دهد محل را ترک می کنند و به دنبال پنیر جدید می گردند. وقتی اینگونه رفتار کنیم حتما گنیر بهتری خواهیم بافت. اما وقتی دنبال مقصر می گردیم و یا باور نمی کنیم که همچین اتفاقی افتاده است، کم کم دچار ناامیدی و افسردگی می شویم و آنقدر به آن تغییر (یا مسئله) فکر می کنیم که دیگر فرصتی برای یافتن راه حل پیدا نمی کنیم.

مسئله مهم دیگر چسبیدن به پنیر است. هر چه بیشتر آن پنیر که می تواند عشق، سلامتی، قدرت، ثروت و یا هر چیز دیگرباشد، برای مان اهمیت داشته باشد بیشتر و بیشتر می خواهیم به آن بچسبیم و آن را برای خود نگه داریم تا ابد. اما همیشه رها کردن بهترین راه حل نگه داشتن چیزی است.

با هم کتاب بخونیم