شعر سهراب - تا خدا یک رگ گردن باقی ست

بهتون پیشنهاد میکنم این شعر رو بخونین و با تک تک کلماتش عشق کنین. یه حال خوبی توی تک تکِ کلماتش هست، چقدر مناسبه حال و احوال این روزاست، چقدر متناسب با قوانین مثبت اندیشی و توجه به نکات مثبت زندگی گفته، این بخشش چقدر قشنگه که میگه : 

و اگر بغض کنی

آه از آیینه دنیا، که چه ها خواهد کرد

حواسمون به حال و احوال و تمرکز و توجه مون در طول روز باشه که این جهان مثل آینه میمونه، اگر بخندی، لبخند بیشتر بهمون میده و اگر غصه بخوری ..... غم رو نشون میده، آخه خاصیت آینه همینه

و چقدر قشنگه این قسمتش :

تا خدا، یک رگ گردن باقی ست

تا خدا مانده، به غم وعده این خانه مده...

یاد اون آینه قرآن میفتم که میگه : کسانی که به خدا ایمان دارند، نه ترسی برآنهاست و نه غمگین می شوند. 

تو از این شعر دلنشین چه برداشتی داری ؟ 

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم خواهد رفت

آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریانند

به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز

تو به آیینه،نه! آیینه به تو خیره شده ست

تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید

و اگر بغض کنی

آه از آیینه دنیا، که چه ها خواهد کرد

گنجه دیروزت، پر شد از حسرت و اندوه و چه حیف!

بسته های فردا، همه ای کاش ای کاش!

ظرف این لحظه، ولیکن خالی ست

ساحت سینه، پذیرای چه کس خواهد بود

غم که از راه رسید، در این خانه بر او باز مکن

تا خدا، یک رگ گردن باقی ست

تا خدا مانده، به غم وعده این خانه مده...